Neuenburskie fondue
Niezbędneprzybory: kamionkowa polewana lub gliniana, fajansowa lub porcelanowa z żaroodpornego tworzywa misa-rondel z dość długą rączką, spirytusowa lampka do podgrzewania potrawy, długie widelce, przeważnie o dwu ząbkach, z uchwytami z drewna, kości, plastyku lub jeszcze innego nie rozgrzewającego się materiału.
jeden0-jedenpięć dag ementalskiego sera na osobę, jeden0-jedenpięć dag grojera na osobę, jeden ząbek czosnku, jeden butelka białego wytrawnego wina, jeden kieliszek kirszu (pięć0 ml), szczypta muszkatołowej gałki, (ocet winny) pszenne pieczywo, (szynka, kiełbasa szynkowa)
Sery utrzeć na tarce z dużymi otworami lub zwiórkować. Do „caquelon” dobrze natartego ząbkiem czosnku wrzucić sery, wlać jeden/dwie I wina i wódkę. Naczynie umieścić na kuchence i ogrzewać na wolnym ogniu aż do całkowitego stopienia serów i utworzenia jednolitej gładkiej masy. Przez cały czas sery i wino należy mieszać drewnianą łyżką ruchem wahadłowym z lewej do prawej i z powrotem, także w przód i w tył, ale nigdy ruchem kolistym, jak w przypadku np. majonezu. Pod koniec topienia dodać nieco utartej gałki muszkatołowej i gdy masa jest „aksamitna”, przenieść naczynie na
stół i ustawiać je nad płonącą spirytusową lampką, która zapewni utrzymanie fondue we właściwej temperaturze oraz odpowiednio płynną konsystencję potrawy. Jeżeli w trakcie topienia lub podgrzewania na stole fondue szybko gęstnieje, łatwo temu zaradzić przez dodanie nieco wina i mieszanie. Może się też zdarzyć, że wino źle łączy się z serem. Trudność tę usuwa dodanie małego kieliszka octu winnego.
Do fondue podaje się pszenne pieczywo pokrajane w grubą kostkę (np. bagietkę przekrajaną wzdłuż i podzieloną na kawałki grubości ok. dwie jeden /dwie-trzy cm). Można też podawać pokrajaną w podobną kostkę szynkę lub szynkową kiełbasę.
Uwaga. Ser ementalski i grojer można z dość dużym powodzeniem zastąpić takimi serami, jak tylżycki, gouda, edamski. Zamiast kirszu, wódki pędzonej na wiśniach, można użyć z niezłym efektem krajowej wytrawnej śliwowicy.
