Kwas paminosalicylowy

0
1016
Rate this post

Kwas p-aminosalicylowy (Aminosalicylic acid, PAS) działa tuberkulosta-tycznie znacznie słabiej niż leki grupy podstawowej, stosowany jest obecnie rzadziej, najczęściej w leczeniu skojarzonym z izoniazydem i streptomycyną. Sole, wapniowe lub potasowe, kwasu aminosalicylowego dobrze wchłaniają się z przewodu pokarmowego i przenikają do płynów tkankowych. Wydalany jest w 80% przez nerki. Biologiczny okres pół-trwania kwasu p-aminosalicylowego wynosi l h. Zastosowanie kliniczne to każda posiać gruźlicy płuc, a ponadto gruźlica nerek i przewodu pokarmowego. Podczas leczenia występują niekiedy zaburzenia jelitowo-żołądkowe, uszkodzenie wątroby, hipoprotrombi-nemia oraz skórne odczyny alergiczne. Dawkowany jest doustnie, przeciętnie 10—15 g dziennie. Interakcje. Wiele leków hamuje działanie kwasu p-aminosalicylowego, np. kwas p-aminobenzoesowy, kwas salicylowy. Ponadto kwas p-aminosalicylowy wypiera metotreksat (Methrotrexate) z połączeń białkowych, podnosząc znacznie stężenie wolnego leku (tj. nie związanego z białkami) we krwi, a tym samym zwiększając możliwości działania toksycznego tego cytostatyku i immunosupresyjnie działającego leku, Zwiększa również, w wyniku tego samego mechanizmu, stężenie penicyliny we krwi.