Prawidłowa hemostaza stanowi ważny mechanizm obronny organizmu, mający za zadanie utrzymanie integralności naczyń krwionośnych i krążenia krwi. Obejmuje ona wiele wzajemnie nakładających się i uzależnionych reakcji prowadzących do utworzenia nierozpuszczalnego skrzepu -włóknika. W równowadze hemostatycznej biorą udział 4 układy: ściana naczyń krwionośnych, krwinki płytkowe, układ krzepnięcia ł fibrynolizy. Ściana naczyń i krwinki płytkowe powodują mechaniczne zatrzymanie krwawienia (tzw. hemostaza pierwotna), układ krzepnięcia jest odpowiedzialny za długotrwałe zamknięcie uszkodzonego naczynia (hemostaza ostateczna), a układ fibrynolityczny zapewnia przywrócenie i utrzymanie przepływu krwi przez usuwanie nadmiaru materiału zakrzepowego i zapoczątkowanie procesu gojenia rany. Naczynia krwionośne mają zdolność obkurczania się i zwalniania przepływu krwi w odpowiedzi na uraz i substancje humoralne uwalniane z krwinek płytkowych. Krwinki płytkowe reagują bardzo szybko z uszkodzonym śródbłonkiem naczyń lub tkankami podśródbłonkowymi, tworząc agregaty w postaci czopu w miejscu uszkodzenia. Następuje uwolnienie płytkowych substancji naczyniowoaktywnych (tromboksan A2, serotonina) oraz czynników krzepnięcia (czynnik 3). Następnie pojawia się wolniejsza faza tworzenia skrzepu z udziałem osoczowych czynników krzepnięcia obejmująca 3 stadia: 1) aktywację czynnika XII, 2) tworzenie czynnika Xa i trombiny oraz 3) utworzenie i rozpad włóknika.
