Rozwój medycyny

XIX I XX wiek to czas ogromnego rozwoju nauki. Medycyna mogła rozwijać się tak szybko dzięki zasobom finansowym ówczesnej burżuazji oraz nowym narzędziom badawczym (np. mikroskopom). Żyjąc w dzisiejszym świecie, trudno sobie wyobrazić, że sto lat temu nie znano grup krwi, insuliny nie było antybiotyków, szczepionek i wielu innych podstaw współczesnego leczenia. Medycyna nie była wspierana przez diagnostykę, a lekarze mieli bardzo szerokie specjalizacje.

Wystarczy wspomnieć, że Ludwig Pasteur zastosował pierwszą szczepionkę w 1885 roku, a pierwszy antybiotyk wyprodukowano w masowej skali w roku 1940. Ustanawiając w testamencie nagrodę, Alfred Nobel uznał, że medycyna jest kluczową nauką dla rozwoju ludzkości. Zapis w testamencie głosi, że należy ją przyznawać za wynalazki i odkrycia przynoszące ludziom największe korzyści.
Medycyna niewątpliwie służy ludziom. Wpływa na komfort i długość życia. Gdyby nie medycyna i jej powszechne zastosowanie, umieralibyśmy na wiele chorób, zupełnie dziś niegroźnych.